Pokuta

Pokuta jest środkiem, pomocą do przezwyciężenia nieporządku, nieładu, jaki istnieje w człowieku i jego ciele, na skutek grzechu. Ten nieporządek oznacza wewnętrzny opór i przeszkodę w jedności z Bogiem i ma wpływ na nasze pragnienia i zmysły. Podejmując pokute i umartwienia musimy o tych racjach pamiętać.

Mamy trzy dziedziny, w których możemy podjąć pokute: jedzenie, sen i karcenie ciała oraz dwa sposoby ich podejmowania: umiarkowanie i pokuta w ścisłym tego słowa znaczeniu.

O umiarkowaniu mówimy, jeśli ktoś się pozbawia rzeczy zbytecznych, tego co jest nadmierne.

O pokucie się mówi wtedy, gdy ktoś rezygnuje z tego, co jest potrzebne do życia i nam odpowiada.

Trzeba dużej roztropności przy podejmowaniu pokuty. Zły duch swoim kuszeniem może nas powstrzymywać i bagatelizować potrzebe stosowania umartwienia, albo też zachęcać do nadmiernych pokut i umartwień.
Pamiętajmy, że każdy kto na poważnie kroczy z Bogiem i pragnie wejść do Królestwa Ojca, musi podjąć pokute. Ona nie jest jakimś tam dodatkiem dla szaleńców, nie jest zarezerwowana dla świętych. Tak samo jak ważna jest spowiedź, ważna jest pokuta. Każdy nasz grzech zaciąga wine. Grzech gładzi Miłosierdzie Boga w Sakramencie Spowiedzi. Natomiast naszą wine jaką spowodował grzech możemy naprawić tylko pokutą. Dlatego Miłosierdzie idzie razem ze Sprawiedliwoscią.