Misericordia

Ponad półtora tysiąca Paragwajczyków i Brazylijczyków w tym roku wzięło udział w uroczystościach ku czci Bożego Miłosierdzia w budowanym przez franciszkanów narodowym Centrum Charytatywno-Duchowym Jezusa Miłosiernego w Aregua.

W Godzinie Miłosierdzia (15.00) wierni uczestniczyli w uroczystej mszy św. sprawowanej pod przewodnictwem Nuncjusza Apostolskiego w Paragwaju Monsenora Abpa Eliseo Antonio Ariotti i transmitowanej przez paragwajskie Radio Maria.

Przez cały dzień ludzie korzystali z sakramentu spowiedzi i pokuty oraz adorowali Najświętszy Sakrament. Od 4 października 2011 r. w kaplicy Przenajświętszej Krwi Chrystusa trwa nieustanna, wieczysta adoracja.

Uroczystości zakończyły się wieczorem wspólnym posiłkiem (agape).

Misja w Aregua położona jest na peryferiach niedużego miasteczka. Działania zakonników pracujących tutaj związane są z pracą wśród ubogich dzieci i ich rodzin, młodzieży uzależnionej i z problemami z prawem oraz budową i tworzeniem 

Centrum Miłosierdzia Bożego.

Na terenie misji pracują także siostry franciszkanki z Czech oraz grupa wolontariuszy. W pracę włącza się także młodzież potrzebująca wsparcia i terapii. W sąsiedztwie misji znajduje się klasztor Stowarzyszenia Pobożnych Kobiet, które chcą żyć według charyzmatu świętej Faustyny Kowalskiej i służyć rozwojowi kultu Bożego Miłosierdzia.

Na potrzeby utrzymania misji i jej działalności powstało Stowarzyszenie na rzecz dzieci i młodzieży oraz Fundacja prowadząca budowę Kościoła Miłosierdzia Bożego. Na miejscu działa piekarnia sprzedająca w okolicy swoje wypieki i gospodarstwo rolne z hodowlą zwierząt na potrzeby misji (m.in. krowy, konie, kozy, owce, kury).

Oprócz klasztoru franciszkanów i sióstr na terenie misji jest także dom dla wolontariuszy, dom z dużą stołówką i kuchnią, piekarnia, oddzielny budynek pralni, wieża ze zbiornikiem na wodę, ołtarz polowy, dzwonnica, plac zabaw, nieduży staw i dwa małe baseny.
W pazdzierniku minionego roku zostala ukonczona Kaplica Wiecznej Adoracji.

W budowie jest kosciol Centrum Miłosierdzia Bożego. W tym roku obok terenu zostal wybudowany budynek pod centrum formacyjne dla zakonu (nowicjat). Przebywa w nim siedmiu chlopcow: z Paragwaju, Boliwi i Peru. Nowicjat to pierwszy rok formacji zakonnej.

Okolice misji to posiadłości gospodarcze, małe i większe domy jednorodzinne, a także posesje ogrodzone murem, o których nic więcej nie wiadomo. Piaszczysta droga gruntowa ma być wkrótce zamieniona na brukowaną. Prace wykona firma na koszt miasta, a kamień zapewniają okoliczni mieszkańcy. Poza granicami zabudowań na obszarze przyległym do lasu znajduje się osiedle (asentamientos) najuboższych ludzi mieszkających w lichych drewnianych jednoizbowych domkach, których konstrukcje (głównie dachy) są niszczone przez większe wichury. Brakuje tu bieżącej wody a na przestrzeni 9m² mieszka czasem nawet osiem osób. Działalność „świetlicowa” dla dzieci (dożywianie, zabawy, edukacja szkolna i higiena) prowadzona jest w czterech punktach dojazdowych. Ojcowie wraz z wolontariuszami jeżdżą tam każdego dnia na kilka godzin.